بالانس ماشینی است که اندازه و موقعیت عدم تعادل یک جسم در حال چرخش (روتور) را اندازه گیری می کند. هنگامی که روتور حول محور خود می چرخد، نیروی گریز از مرکز به دلیل توزیع ناهموار جرم نسبت به محور تولید می شود. این نوع نیروی گریز از مرکز نامتعادل می تواند باعث ارتعاش، سر و صدا و سایش یاتاقان های شتاب بر روی بلبرینگ روتور شود که به طور جدی بر عملکرد و عمر محصول تأثیر می گذارد. روتور موتور، اسپیندل ماشین ابزار، پروانه فن، روتور توربین بخار، قطعات خودرو و تیغه های تهویه مطبوع و سایر قطعات چرخان در فرآیند تولید، برای اجرای روان باید متعادل شوند. توزیع جرم روتور نسبت به محور را می توان با اصلاح عدم تعادل روتور با توجه به داده های اندازه گیری شده توسط بالانس لاستیک بهبود بخشید، ارتعاش روتور یا نیروی ارتعاشی وارد بر یاتاقان در هنگام چرخش روتور به محدوده مجاز کاهش می یابد. بنابراین بالانس تایر برای کاهش لرزش، بهبود عملکرد و بهبود کیفیت تجهیزات لازم است. معمولاً تعادل روتور شامل دو مرحله است: اندازه گیری و اصلاح عدم تعادل. بالانس لاستیک عمدتا برای اندازه گیری عدم تعادل استفاده می شود. عملکرد اصلی بالانس لاستیک توسط دو شاخص جامع بیان می شود: حداقل دستیابی به عدم تعادل باقی مانده و نرخ کاهش عدم تعادل. اولی حداقل عدم تعادل باقیمانده به دست آمده توسط بالانس لاستیک است، که شاخصی برای اندازه گیری بالاترین ظرفیت بالانس متعادل کننده لاستیک است، در حالی که دومی نسبت عدم تعادل کاهش یافته به عدم تعادل اولیه پس از اصلاح است، این معیار اندازه گیری کارایی تعادل است که معمولاً به صورت درصد بیان می شود.