وقتی لاستیک‌های پهن‌تر و چرخ‌های پهن‌تر با هم هماهنگ شوند، به معنای لاستیک بیشتر در جاده برای افزایش کشش است. با پیروی از این مکتب فکری، دلیلی وجود دارد که اتومبیل‌های موجود در پیست از چرخ‌ها و لاستیک‌های مسابقه بسیار عریض استفاده می‌کنند، زیرا آنها به جاده می‌چسبند و به جای چرخیدن شروع به حرکت می‌کنند. لاستیک‌های پهن‌تر در تست لغزش بهتر عمل کردند و گرانش چرخشی بیشتری نسبت به لاستیک‌های نازک‌تر ایجاد کردند. در مورد مسافت توقف، لاستیک‌های پهن‌تر معمولاً سرعت را سریع‌تر و بدون تأثیر چشمگیر کاهش می‌دهند.
چرخ‌های پهن‌تر احتمالاً سنگین‌تر هستند. لاستیک‌های پهن‌تر نصب‌شده بر روی چنین چرخ‌هایی نیز پیروی از شیارهای جاده را آسان‌تر می‌کنند - در صورت عدم توجه، شما را از این طرف به سمت دیگر می‌کشند. لاستیک های پهن تر در شرایط مرطوب یا برفی به اندازه لاستیک های باریک تر مسیرها را قطع نمی کنند و در شرایط بارانی شدید احتمال چرخیدن و از دست دادن قدرت بیشتری دارند. از آنجایی که لاستیک پهن‌تر سطح تماس بیشتری با زمین دارد، بنابراین مقاومت غلتشی بالاتری دارد که باعث افزایش مصرف سوخت نیز می‌شود.